Πώς θα ήταν μία ταινία που θα
συνδύαζε τον Ταραντινικού τύπου χαβαλέ με τα νοήματα ενός Requiem for a Dream; Η απάντηση είναι αυτή
εδώ η απολαυστική ταινία, ένας συνδυασμός απερίγραπτου μακελέματος και
απίστευτα αιχμηρών διαλόγων, άκρως επίκαιρος για μια χώρα που ζει την
προεκλογική περίοδο μπροστά στην τηλεόρασή της.
Ο μεσήλικας ήρωας μας είναι χωρισμένος και μίζερος, ενώ περνάει την ώρα
του βλέποντας σκουπίδια στην τηλεόραση.
Μαθαίνει ότι έχει όγκο στον εγκέφαλο. Το ίδιο βράδυ βλέπει ένα
ριάλιτι με ηρωίδα μία κακομαθημένη 16χρονη που βρίζει τους γονείς της γιατί της
πήρανε δώρο άλλο αυτοκίνητο από αυτό που ήθελε. Και αποφασίζει να τη σκοτώσει. Επάνω
στο φονικό γνωρίζει μία άλλη 16χρονη με τις ίδιες ιδέες (σχεδόν) και το σπλάτερ αρχίζει. Καθυστερημένοι ήρωες ριάλιτι, Τea Party, τηλεπλασιέ, μέλη της εκκλησίας των
Βαπτιστών πρωταγωνιστούν σε ένα απολαυστικό σφαγείο. Κύριος στόχος, αλλά όχι
μοναδικός, είναι τα τηλεοπτικά σκουπίδια και τα κηρύγματα μίσους.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο. Η ταινία είναι απολαυστική και μόνο από
την υπόθεση καταλαβαίνει κάποιος το κοινωνικό σχόλιο. Αυτό που δεν περιμένει είναι το βάθος κάποιων διαλόγων. Έκπληξη είναι και οι ομοιότητες που
έχουν πολλά από αυτά που συμβαίνουν στην ταινία με μια μακρινή χώρα που απλώνεται, ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο φόβος για το διαφορετικό και οι θεωρίες συνωμοσίας…
Υ.Γ.1 Πριν από λίγο 16 ιερόδουλες
κρίθηκαν προφυλακιστέες γιατί (ίσως να) κόλλησαν AIDS κάποιους μαλάκες που ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ είναι
ιερόδουλες πλήρωσαν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για να πηδήξουν χωρίς προφυλακτικό. Οι ιερόδουλες
βγήκαν από τα δικαστήρια με ΜΑΣΚΕΣ, όχι για να μην αναγνωριστούν, αλλά προφανώς
για να μην αναπνεύσουν στον αέρα μας και κολλήσουμε AIDS. Το θέμα αποτελεί ξεκάθαρη και μαζί τραγική
εξέλιξη του υστερόγραφου της 10ης Μαρτίου…
Υ.Γ.2 Περί εκλογών, στην … επόμενη
ταινία.
