Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

THE INVENTION OF LYING (2009)


Πώς θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε ψέμα; Μάλλον μίζερος. Γιατί μέσα στο ψέμα πρέπει να βάλουμε πολλά πράγματα που δεν πάει το μυαλό μας ότι έμμεσα είναι και αυτά ψέματα. Πράγματα που λέμε για να κάνουμε τους άλλους να νιώσουν καλά, πράγματα που κρύβουμε ή ακόμα και πράγματα που πιστεύουμε. Επίσης πρέπει να βγάλουμε τη φαντασία ακόμα και από τις ταινίες, τις φιλοφρονήσεις κτλ, κτλ, το νόημα το πιάσατε. Όμως ένας άνθρωπος (στην ταινία) λέει το πρώτο ψέμα και του αρέσει. Ευφάνταστο σενάριο σε μια καλοστημένη κωμωδία. Αν απέφευγε και τα χαζορομαντικά κλισέ στο τέλος θα ήταν καλύτερη, πάντως και γέλιο βγάζει και πολύ ενδιαφέρον σενάριο έχει. Και φιλοσοφημένο πολύ ιδιαίτερα σε θέματα πίστης και θρησκείας…

Υ.Γ.1 Και μιας και αναφερθήκαμε σε θέματα πίστης και θρησκείας, κάποια πράγματα αργά η γρήγορα φαίνονται. Ο λαϊκιστής, εγωκεντρικός και ακροδεξιός Χριστόδουλος, έδωσε τη θέση του στον πράο, μειλίχιο και αριστερό Ιερώνυμο. Μέχρι που ακουμπήθηκε η περιουσία της εκκλησίας του και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Και φαντάσου ότι μόλις που ακουμπήθηκε! Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η καχυποψία πρέπει να συνοδεύει τους συγκαλυμμένους από καλοσύνη Ιερώνυμους και - ίσως – Ομπάμες, γιατί αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι από την εμφανή καθυστέρηση ενός Χριστόδουλου και ενός Μπους…

Υ.Γ.2 Μεθαύριο είναι 25η Μαρτίου. Αγαπητοί δεσμοφύλακες, δώστε στο Μάριο Ζέρβα ένα ραδιόφωνο ή μια τηλεόραση να παρακολουθήσει την παρέλαση. Να μάθει τι θα πει ελεύθερη χώρα με νόμους και δικαιοσύνη. Άλλωστε ο καλύτερος τρόπος να αποτρέψεις το λαό από πορείες είναι να κυνηγήσεις έναν τελείως αθώο. Ώστε ο άλλος αθώος στον καναπέ να πει έλα μώρε τώρα πού να κατέβεις να μπλέξεις…

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

PRECIOUS (2009)


Θα τρελαθούμε τελείως! Ταινία για όσκαρ ΚΑΙ αυτό; 16χρονη μαύρη, παχύσαρκη, δυσλεκτική ζει σε γκέτο. Είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί του πατέρα της που τη βιάζει από τα τρία της χρόνια. Το πρώτο έχει σύνδρομο Down. Έχει και AIDS η 16χρονη. Την δέρνει και η οικογένειά της. Αλλά πάει σχολείο και θέλει να πάει στο κολλέγιο. Τα εμπόδια πολλά, όμως την βοηθάνε οι κοινωνικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, οι οποίες λειτουργούν – σύμφωνα με την ταινία – άψογα. Κοινώς προπαγάνδα εσωτερικής κατανάλωσης μετά το ‘Hurt Locker’, που ήταν προπαγάνδα αλλά ξεπερνούσε τα σύνορα της χώρας. Άσε που οι κακοί και τα θύματά τους είναι μαύροι, και όλοι οι καλοί λευκοί. Το εξωπραγματικό τζακ ποτ μιζέριας κάνει και την παθούσα απόμακρη γιατί να πάθεις όλα αυτά μαζί μοιάζει περισσότερο παραμυθάκι παρά η ‘σκληρή’ πραγματικότητα. Τα βάσανα άλλωστε δεν εξυπηρετούν το στόρι, αλλά προσπαθούν προκλητικά να σε κάνουν να νιώσεις ένοχος. Η ταινία ήταν ανεξάρτητη παραγωγή που ανέλαβε να προωθήσει η γνωστή Oprah και έφτασε ξαφνικά στα Όσκαρ!


Πουλάει λοιπόν. Γιατί ο κόσμος διψά για μιζέρια. Μιζέρια στη ζωή του άλλου, του διπλανού. Για να επιβεβαιώσει πόσο ‘καλά’ ζει ή νομίζει ότι ζει. Μιζέρια ακόμα και στο κατασκευασμένο από την τηλεόραση ίνδαλμά του. Δες η Μενεγάκη, τόσο ευτυχισμένη οικογένεια, τόσα λεφτά, αλλά χώρισαν. Ή η Τζούλια που σφάζεται με τους γονείς της. Και αυτή η μιζέρια τον κάνει χαρούμενο, ικανοποιημένο, τον κάνει να ξεχνάει τα δικά του. Ο πλανήτης των ανθρώπων δεν είναι κόλαση γιατί κάπου εκεί έξω υπάρχουν 100 ή 500 τέτοια 16χρονα. Είναι επειδή οι υπόλοιποι θέλουμε διεστραμμένα να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες της κατάντιας και όχι να προλάβουμε τα επόμενα '16χρονα'…

Υ.Γ. Είναι η τέταρτη οσκαρική που βλέπω από τις 10 συνολικά. Απογοήτευση όλες εκτός από το συγκλονιστικό ‘District 9’. Και βέβαια ήταν το αουτσάιντερ για την ακαδημία...

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

RUN! BITCH! RUN! (2009)


Απλά τέλειο. Αν και μάλλον είναι λίγοι οι άρρωστοι που εν’ έτει 2010 τους αρέσουν τα έργα που παίζονταν στα Drine-In της δεκαετίας του 70, άντε 80. Εδώ δεν μιλάμε για παρωδία, αλλά για αναβίωση. Η ταινία είναι αφιέρωμα στα κλασικά φιλμ βιασμού και μετά εκδίκησης, με αρκετό γυμνό και πολύ splatter. Εδώ, δύο μαθήτριες καθολικού σχολείου, πουλάνε διάφορα θρησκευτικά αντικείμενα, για να μπορέσουν να βγάλουν τα έξοδα της εκπαίδευσης τους. Η τύχη τους θα αλλάξει προς το χειρότερο όταν χτυπάνε την λάθος πόρτα, στην λάθος πόλη. Η μια είναι νεκρή, η άλλη αν και βιασμένη και χτυπημένη δεν έχει πεθάνει και θα αναζητήσει εκδίκηση. Ακολουθεί λουτρό αίματος. Καλτ από πάνω μέχρι κάτω με ανέλπιστα καλό και ταιριαστό soundtrack. Ένα τραγούδι είναι που επαναλαμβάνεται σε ολόκληρη την ταινία. Τι περιμένατε; Ανεξάρτητο, low budget, b-movie είναι…

Υ.Γ. Διακρίνω δύο διασκεδαστικότατες σχολές στο κινηματογράφο. Μετά την Αγγλία με τις κωμωδίες τρόμου, η Αμερική 'απαντά' με ανεξάρτητες καλτ παραγωγές όπως Grindhouse. Δυσεύρετα και τα δύο (ως διανομή στην Ελλάδα - τα multiplex δείχνουν μόνο mainstream ταινίες) αλλά που θα πάει….

THE HURT LOCKER (2008)



Έξι όσκαρ μόνο; Όλα έπρεπε να τα πάρει. Για να δείξει πόσο ηλίθιος είναι ο θεσμός και πόσο προπαγανδιστές οι αμερικάνοι. Γιατί ούτε οι Κάννες, ούτε η Βενετία, ούτε καν το αμερικανικό φεστιβάλ του Sundance δεν είναι τόσο μα τόσο απροκάλυπτα ηλίθια. Γιατί η χρονιά είχε καλές ταινίες και μάλιστα αρκετές ήταν αμερικάνικες. Και αυτοί χωμένοι στη μαλακία. Η ταινία κινείται ύπουλα. Γιατί εστιάζει στην καθημερινότητα ενός πυροτεχνουργού στο Ιράκ. Δεν είναι ελεεινό κάποιος καμένος μουσουλμάνος να βάζει στην αγορά μια βόμβα και όποιον πάρει ο χάρος; Είναι. Δεν είναι θεάρεστο ο αμερικάνος πυροτεχνουργός με κίνδυνο της ζωής του να σώζει τον αθώο κοσμάκη; Είναι. 50 με 100 αμερικανοί στρατιώτες είναι πυροτεχνουργοί. Οι άλλοι χιλιάδες που είναι στο Ιράκ καλό κάνουνε και δεν το ξέρουμε; Και δεν είναι μόνο αυτό το κομμάτι, ο κεντρικός άξονας δηλαδή του έργου, αλλά σε ολόκληρη την ταινία η προπαγάνδα δεν έχει τέλος, με αποκορύφωμα τα τελευταία τρία λεπτά που φτάνει στα όρια μιλιταριστικής παράνοιας. Τι καλός ο στρατός... Πόσο καλοί άνθρωποι οι αμερικάνοι στρατιώτες...


Και κάτι ακόμα. Ούτε σαν ταινία λέει. Έλεος με το ψευδοντοκιμαντερίστικο στιλ, βαρεθήκαμε. Από περιεχόμενο μηδέν. Ναι, έχει αγωνία. Λογικό γιατί κάθε πέντε λεπτά ο πυροτεχνουργός προσπαθεί να εξουδετερώσει και διαφορετική βόμβα και είσαι εσύ τώρα θα σκάσει, μετά θα σκάσει κ.ο.κ. Δείτε την γιατί θα τη δει όλη η Αμερική και μετά ο Ομπάμα θα ακυρώσει την αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ

Υ.Γ. Όπως όλα δείχνουν, μεθαύριο Παρασκευή στις 17.00 θα γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στη βουλή, γιατί κάποιοι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα θεωρούν ότι όλα στο διαδίκτυο είναι ελεύθερα και συνελήφθησαν για αυτό. Γιατί διασφάλιζαν την ελεύθερη διακίνηση χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος. Ελπίζω να δούμε και εδώ τη μαζικότητα των ανάλογων εκδηλώσεων διαμαρτυρίας της Σουηδίας. Γιατί ανάλογη μαζικότητα στους χρήστες είχαμε…

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

BIG FAN (2009)



Ανεξάρτητος αμερικανικός κινηματογράφος. Αλλά με ομοιότητες με ελληνικές νοοτροπίες, αν και η ταινία Ελλάδα δε θα δει. 37άρης προβληματικός τρελαμένος οπαδός που ζει μια μίζερη ζωή με τη μάνα του, ξημεροβραδιάζεται στα οπαδικά ραδιόφωνα μιλώντας για την αγαπημένη του ομάδα και βρίζοντας τους αντίπαλους οπαδούς. Ούτε στο γήπεδο δεν μπορεί να πάει λόγω της οικονομικής του κατάστασης. Μια βραδιά πετυχαίνει τον παίχτη – ίνδαλμά του ο οποίος μετά από παρεξήγηση τον δέρνει άσχημα. Αλλάζει όμως ο οπαδός; Και πώς αλλάζει; Ο σεναριογράφος του ‘Wrestler’ έφτιαξε μια ωραία ταινία για το οπαδικό κίνημα. Αλλά δεν έχει σκηνές από γήπεδο, ούτε από τους οπαδούς ως μάζα, ούτε από σπασμένα κεφάλια. Ό, τι γίνεται, γίνεται στην ψυχολογία του οπαδού ως άτομο και στη σχέση του με το κοινωνικό σύνολο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ανύπαρκτη. Δεν το περιμένεις, αλλά η ταινία είναι πολύ καλή.


Υ.Γ. Καλή και καυτή οπαδική εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα. Γιατί εδώ στη Θεσσαλονίκη θα είναι. Και καλή και καυτή….

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

SMOKIN' ACES 2: ASSASINS' BALL (2010)



Όχι πλέον δεν είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Την προχωρήσαμε την ταινιούλα. Ήρθαν νέα μέτρα πιο σκληρά από ποτέ. Για να σώσουμε τη χώρα της λαμογιάς. Που δεν σώζεται. Εκτός και αν εσένα που με διαβάζεις ΟΛΟΙ σου δίνουν αποδείξεις ή ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ζητάς. Μην κοροϊδευόμαστε, κρίμα είναι. Αν και ένα παράδειγμα απλό έδωσα. Το θέμα είναι βαθύτερο. Να σώσουμε τι ακριβώς; Τον καθυστερημένο δημόσιο υπάλληλο που τα ξύνει στο γραφείο του και νομίζει ότι κοροϊδεύει το κράτος; Tον απατεώνα ελεύθερο επαγγελματία που κλέβει στο ζύγι ή πουλά αλλοιωμένο προϊόν; Την επιχείρηση κάθε κλέφτη που ανέβασε το ΦΠΑ στο 21% από χθες, ενώ το μέτρο ισχύει από 15/03; Τον αργόσχολο δάσκαλο που περιμένει μαρτυρικά να περάσει το τρίωρο της ‘εργασίας’ του χωρίς να νοιάζεται για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών να πάει στο ιδιαίτερο; Τον πολιτικό που κρύβει κάθε πουστιά του πίσω από τη βουλευτική του ασυλία; Τον μπάτσο το γουρούνι που δεν γνωρίζει ούτε καν τον Γλέζο ή έστω δεν σέβεται τα 88 χρόνια που σίγουρα βλέπει μπροστά του και τον φυσουνιάζει; Τον πουλημένο, τραμπούκο, αλήτη εργατοπατέρα που προσπαθεί να βγει και ήρωας μάχης, ενώ μόνο πίπες έχει μάθει να κάνει στις κυβερνήσεις; Την εκκλησία και το παπαδαριό που μαζεύει, μαζεύει, μαζεύει λεφτά και τώρα στην κρίση το παίζει πουτανίτσα λες και τα λεφτά τα έστειλε ο θεός τους και δεν προήλθαν από το ‘ποίμνιο’; Τον ξεπουλημένο αριστερό της μιας απεργίας το μήνα μην χαθεί κανένα μεροκάματο; Τον βλάκα δεξιό που πλέον βαυκαλίζεται βλέποντας κάποια στιγμή πρωθυπουργό ένα ακόμα πιο άχρηστο από τον Καραμανλή; Τον εκλεγμένο πρωθυπουργό που πραγματικά άγνωστο γιατί ευχαριστεί τη Μέρκελ 40 φορέα και έπεται και συνέχεια προσεχώς; Τους και καλά αναρχικούς που τον παίζουν με τα βιντεάκια των δεκεμβριανών του 2008 και μετά χαθήκαν στη μετάφραση; Τους 200.000 τουλάχιστον μαλάκες της χώρας, χωρίς να μετράω το διαδίκτυο, που έσπευσαν να δουν τη Τζούλια να γαμιέται και μόνο για αυτό συζητάνε πλέον; Τον αποχαυνωμένο εργαζόμενο που δεν βρίσκει κανένα λόγο να αφήσει τη γαμημένη του τηλεόραση και να διαδηλώσει; Τον ηλίθιο τον άνεργο πάλι που δεν κατεβαίνει, που τον βάζεις; Τους ρουφιάνους δημοσιογράφους που τρεις μήνες τώρα ζητάνε δραστικά μέτρα από την κυβέρνηση κινδυνολογώντας ασύστολα και μετά τα κατακρίνουν και πάλι ασύστολα; Τα δωδεκάχρονα σκατοκέφαλα που ανέβασαν στο youtube τον εμπρησμό παράγκας μεταναστών στην Σπάρτη; Τους αυτιστικούς ελληνάρες οποιουδήποτε κόμματος που ασχολούνται με τα δημοσιεύματα – επιστολές της Bild, ενώ δεν έχουν ιδέα ότι η Bild είναι η Espresso της Γερμανίας; Την τελειωμένη χώρα που γιορτάζει ως ημερομηνίες - επετείους ενάρξεις πολέμων, ενώ όλη η Ευρώπη γιορτάζει συνθήκες ειρήνης;


Όλοι αυτοί είναι καλοδεχούμενοι στη χώρα που τους αξίζει. Πήραμε τη ζωή μας λάθος. Επιτέλους, αφήστε το σίχαμα να σβήσει οριστικά και αμετάκλητα. Και μετά - ίσως - μέσα από νέες βάσεις μπορεί και να το ξαναφτιάξουμε. Ή καλύτερα να γίνει από μόνο του. Αλλιώς αυτή θα είναι η νοοτροπία, αυτός και ο χαρακτήρας της χώρας. Πάλι η κυρά Κατίνα θα θέλει να δει το κακομαθημένο, άβουλο και άχρηστο παιδί της, έστω και χωρίς το 14ο μισθό, να μπαίνει στο δημόσιο. Πάλι θα φιλήσει κατουρημένες ποδιές. Και αν το ζητήσει αυτή, γιατί πάντα αυτή το ζητούσε, οι κατουρημένες ποδιές θα βρεθούν. Ίσως ήρθε πλέον ο καιρός να σκοτώσουμε την κυρά Κατίνα, μπας και καθαρίσουμε και τις ποδιές. Και πάλι απλά δίνω ένα παράδειγμα…

Υ.Γ. Έστω και ανάποδα αυτή τη φορά, η ταινία βλέπεται, αν και μόνο αν, σας άρεσε η πρώτη. Αν δεν έχετε δει την πρώτη, προτιμήστε την από αυτήν.