500 DAYS OF SUMMER (2009)

Ξύπνησα ξημερώματα μετά από ένα δεκάωρο απογευματινό – βραδινό ύπνο. Πιασμένος και σίγουρος. Πιασμένος σκέτο και σίγουρος ότι κάτι μας ρίχνουν στο νερό που φέρνει υπνηλία (ίσως να είναι το αντίδοτο του εμβολίου της γρίπης, το οποίο δοκιμάζουνε απ' ότι έμαθα με φριχτά μέχρι τώρα αποτελέσματα, μεταλλάξεις, τερατογενέσεις και άλλα βιβλικά). Έτσι αποφάσισα (οι μεταλλάξεις που λέγαμε) να δω αισθηματική ταινία ή καλύτερα αισθηματική κομεντί.


Ξεκινάω διευκρινίζοντας. Ο ήρωας δεν περνάει καλοκαίρι 500 ημερών, Καλοκαίρι λένε το τσουλάκι που τραβιέται για 500 μέρες. Από εκεί και πέρα δύο είναι τα ζουμιά της ταινίας. Η μη γραμμική διήγηση της ιστορίας και το στόρι (σ.σ. όχι το παντζούρι, το άλλο) τα τελευταία 15 λεπτά. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να ξεπεράσεις βέβαια τα κλισέ της αισθηματικής κομεντί. Π.χ. δύο μέρες αφού γνωριστείς με μια γκόμενα, μπαίνεις στο ΙΚΕΑ και προσποιείσαι ότι κουζίνες, σαλόνια, κρεβάτια είναι το σπιτικό που άνοιξες. Χαμουρεύεσαι, κυνηγιέσαι και δεν σε πετάνε οι σεκιουριτάδες έξω. Στο πάρκο προσποιείστε με το ταίρι σας ότι έχετε σύνδρομο Tourette (αυτό που βρίζεις ασύστολα) και διαγωνίζεστε ποιος θα πει πιο δυνατά τη λέξη ‘πούτσος’. Και αστείο, και καθημερινό και ρομαντικό. Θα χρειαστεί λοιπόν το pause για να ξερνάτε πόυ και που, ένα γέλιο το έχει επίσης σε κάποιες φάσεις, αλλά και πάλι εστιάζω στις ανατροπές του τελευταίου τετάρτου. Η ταινία ούτως ή άλλως θα αρέσει γιατί για το είδος της είναι πολύ πρωτότυπη.

Αυτά, στέγνωσε το στόμα μου (μονολογώ όταν πληκτρολογώ), πάω να πιω λίγο νερό (με αντίδοτο γρίπης)

Υ.Γ.1 Πλίζ, όχι άλλο βιντεάκι από ντοκιμαντέρ συνωμοσίας για το εμβόλιο, τη γρίπη, τις εταιρίες, τους Εβραίους, το 2012, τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ και τα τελετάμπις στο μέιλ μου…

Υ.Γ.2 32 χρόνια βίου, ανάθεμα άμα είχα ξαναγράψει τη λέξη παντζούρι.

DISTRICT 9 (2009)

Μόλις έσκασε μύτη στους κινηματογράφους η πιο πρωτότυπη ταινία με εξωγήινους και μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Τρελό σενάριο. Διαστημόπλοιο αράζει πάνω από το Γιοχάνεσμπουργκ (συμβολικό). Ούτε πόρτα δεν ανοίγει για καιρό, ώσπου (σ.σ. χρησιμοποιείται ακόμα αυτή η λέξη? Άκου ‘ώσπου’), μέχρι να μπουκάρουν οι άνθρωποι. Εκεί βρίσκουν ενάμισι μύριο εξωγήινους. Τεχνολογικά ανώτεροι, αλλά εξαθλιωμένοι από την ασιτία. Και τους μαντρώνουν στην περιοχή (γκέτο) 9 σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. ‘Οικειοποιούνται’ τα όπλα τους που όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν γιατί δουλεύουν με εξωγήινο DNA. Σε μια ψακτική, ένας κυβερνητικός πράκτορας εκτίθεται στη βιοτεχνολογία τους και αρχίζει να μεταλλάσσεται. Από το χέρι του πρώτα. Που σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιεί τα όπλα. Και τον αναζητούν για να τον κάνουν πειραματόζωο.Μέχρι εδώ γιατί έχει πολύ ψωμί ακόμα.


Αν πας, δεν θα δεις τον Εξολοθρευτή ή το Σταρ Τρεκ (ευτυχώς). Αντίθετα θα δεις ταινία με αληθοφανές σενάριο αλλά και με εκπληκτικά εφέ (που είναι πλήρως ενταγμένα στο περιβάλλον της ταινίας). Κι αν έχεις όρεξη να σκεφτείς (γιατί η διασκέδαση είναι δεδομένη), θα αναγνωρίσεις τα γκέτο των φτωχών και των μεταναστών μέσα στην εξαθλίωση της περιοχής 9. Θα δεις και τη σχέση του ανθρώπινου γένους με κάτι ανώτερο γενικά, αλλά κατώτερο λόγω των συνθηκών. Άλλωστε οι εξωγήινοι είναι φτιαγμένοι αριστοτεχνικά. Είναι εμφανισιακά τερατώδεις, αλλά έχουν αξίες όπως την οικογένεια και τη νοσταλγία για την πατρίδα. Για αυτό είναι εμφανώς συμβολική η ‘ανωτερότητα’ που δείχνουν οι κάτοικοι της γης απέναντι στους μετανάστες εξωγήινους. Και γιατί περιοχές 9 έχουν πλέον όλες οι δυτικές μεγαλουπόλεις. Χωρίς εξωγήινους μετανάστες, αλλά με μετανάστες που αντιμετωπίζονται σαν εξωγήινοι…

MARY AND MAX (2009)

Ψυχολογικό animation από την Αυστραλία που βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Εξετάζει τη σχέση διά αλληλογραφίας μιας μοναχικής 8χρονης με ένα ψυχικά άρρωστο 46χρονο στη Νέα Υόρκη. Καταπληκτικό animation που εναλλάσσεται ως τεχνοτροπία και παίζει με τα χρώματα που αντικατοπτρίζουν ψυχολογικές καταστάσεις. Βγάζει γέλιο αν και κυρίως προκαλεί τη σκέψη καθώς απλοϊκά σχεδόν περιγράφει την πολυπλοκότητα της ψυχολογίας. Ταινία – ωδή στη διαφορετικότητα την οποία δεν αποδεχόμαστε γιατί δεν την κατανοούμε. Η χρονιά είναι ακόμα στην αρχή της αλλά όσο ο Burton βγάζει μαλακίες και τα mainstream animations έχουν στόχο την ευκολόπεπτη διασκέδαση και τον εντυπωσιασμό μέσω 3D, αυτή η ταινία θα είναι το πλέον φωτεινό παράδειγμα καλού animation που απευθύνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες.


Υ.Γ.1 Όταν 30 μόλις άτομα ‘αποφασίζουν’ να παίξουν με την αστυνομία το Σάββατο το βράδυ μπροστά στο ΑΠΘ, ΔΕΝ τους πνίγεις στα δακρυγόνα. Γιατί αυτοί φοράνε αντιασφυξιογόνες μάσκες. Άρα τα δακρυγόνα 'ακυρώνονται', όπως οι ίδιοι έχετε παραδεχθεί. Αντίθετα οι πολίτες το Σάββατο δεν βγαίνουν με μάσκες. Και η πόλη είναι γεμάτη κόσμο, έχει και φεστιβάλ κινηματογράφου. Και φυσάει προς το κέντρο. Και μεταφέρει το δακρυγόνο προς το κέντρο. Και το βλέπετε που πάει, φαίνεται. Από το ΑΠΘ ως την Αριστοτέλους έφτασε. Άσχετος κόσμος ξερνούσε. Αυτό όλο είναι μια απλή εισαγωγή με μικρές κατανοητές προτάσεις σε βασικές αρχές της επιστήμης των αέριων μαζών. Δοκιμάστε την μπας και αποβάλλετε τη φυτρωμένη στο κεφάλι σας μαλακία με τα δακρυγόνα, που φροντίζετε να ανάγετε σε επιστήμη με κάθε παρόμοια αφορμή. Εκτός αν σκοπός ήταν να ‘φοβίσετε’ την πόλη εν όψει Δεκέμβρη, διαφημίζοντας τα νέα πολύ δυνατότερα ‘εργαλεία της δουλειάς σας’…

Υ.Γ.2 Και κάτι ακόμα μιας και ο Δεκέμβρης πλησιάζει. Πριν αρχίσουν όλοι να μιλούν για ελληνικά φαινόμενα, πρέπει να καταλάβουμε γρήγορα ότι κάτι συμβαίνει πανευρωπαϊκά (τουλάχιστον). Το βράδυ της Παρασκευής βίαια επεισόδια έγιναν στο Άντερλεχτ, στα προάστια των Βρυξελλών. Τμήμα της αστυνομίας, το οποίο ήταν άδειο την ώρα των ταραχών, πυρπολήθηκε με μολότοφ και ζημιές προκλήθηκαν σε τουλάχιστον 6 οχήματα. Οι ταραχές ξέσπασαν μετά τις κατηγορίες που διατυπώθηκαν για κακομεταχείριση κρατουμένων σε γειτονική φυλακή. Εκπρόσωπος της αστυνομίας δήλωσε ότι οι αρχές διαπίστωσαν "υποκίνηση στο μίσος". Τα επεισόδια αυτά ήταν έργο "επαγγελματιών ταραχοποιών, που έχουν εκπαιδευτεί στο αντάρτικο πόλεων και που εκπαιδεύουν νεαρούς εφήβους", δήλωσε αντιδήμαρχος σημειώνοντας ότι το φαινόμενο αυτό είναι όλο και πιο συχνό. Το παραθέτω (για την ώρα) ασχολίαστο και θα επανέλθω….

BLACK DYNAMITE (2009)

Blaxploitiation. Β - movies που αναπαρήγαγαν μέσα στη δεκαετία του 70 την κατάσταση και τα στερεότυπα των μαύρων, δηλαδή γκέτο με ναρκωτικά και πουτάνες. Πρωταγωνιστές μαύροι και οι κακοί οι λευκοί.

Το κλίμα αυτών των ταινιών αναπαράγεται μέσα από μία από τις πιο διασκεδαστικές παρωδίες της χρονιάς. Ο ήρωας - καλός - δηλαδή νταβατζής που φροντίζει τα κορίτσια του Black Dynamite κυνηγά τον ‘The Man’ ο οποίος έχει σκοτώσει τον αδερφό του και γέμισε ναρκωτικά όλο το γκέτο, μέχρι και τα ορφανοτροφεία. Πολύ ξύλο όπως να ναι , διάλογοι - ατάκες ό,τι να ναι, αισθητική και μουσική των b-movies της δεκαετίας του 70, προκλητικά ηθικοπλαστική υπόθεση (ελέω 70s), επίτηδες κακοφτιαγμένη κόπια και επίτηδες ελεεινά εφέ. Γενικότερα, πολύ γέλιο. Οι (γενικότερα τεράστιοι) Ταραντίνο – Ροντρίγκεζ με το πολυαναμενόμενο και μετριότατο Grindhouse τους, έχουν ηττηθεί ολοκληρωτικά. Ας δούνε αυτή τη ταινία να καταλάβουν τι ακριβώς περιμέναμε.

Συστήνεται ανεπιφύλακτα για τρελό χαβαλέ και περιμένω σχόλια μετά...

MAGICIANS (2007)

Προσπαθώ να θυμηθώ μια αγγλική κωμωδία που να μην ήταν καλή και δεν μπορώ. Το ίδιο και αυτή η συμπαθέστατη ταινία με ταχυδακτυλουργούς, μια κωμωδία που φτάνει και στα όρια του μαύρου χιούμορ για το οποίο η Αγγλία φημίζεται. Η ταινία το βγάζει το γέλιο της αξιοπρεπέστατα, κυλάει ευχάριστα, ενώ ‘βγάζει τη γλώσσα’ σε μέντιουμζ και μένταλιστζ.


Βλέπεις ο Γιούρι Γκέλερ, ο μίστερ ‘ντούλεπσε’, έχει κάνει το ‘σόου’ του στον πολιτισμένο κόσμο ήδη τις δεκαετίες του 70 και του 80. Όπως όλα τα ανάλογα σόου έτσι και αυτό είναι πολύ ωραίο ως μορφή τηλεοπτικής ψυχαγωγίας, αλλά δεν παύει να αποτελείται από (οφθαλμ)απάτες και κάποια άλλα τρικ. Ο Γκέλερ αποδοκιμάστηκε σε πολλές χώρες γιατί σχεδόν ψυχαναγκαστικά προσπαθεί από ταχυδακτυλουργός να το παίξει μένταλιστ (τόσες φορές το άκουσα πιστεύω ότι έμαθα τι σημαίνει και ότι μπορώ να το χρησιμοποιήσω). Να πείσει ότι όλα αυτά αποτελούν προιόντα ανώτερων δυνάμεων που όλοι έχουμε μέσα μας και μπορούμε να κάνουμε. Κάτι σαν τον Κοέλιο (βλ. Αλχημιστής και άλλες μαλακίες) στο πιο τηλεοπτικό του, αλλά με την ίδια νοητική στέρηση στον τρόπο εκφοράς του λόγου.

Έτσι έφτασε στη χώρα των ηλιθίων. Τη χώρα που, επειδή όταν οι άλλοι ήταν στα δέντρα αυτή έκανε πολιτισμό (όπως ισχυρίζεται) είπε σώνει και καλά τώρα στον 21ο αιώνα να αλλάξει θέσεις. Και κάθε Σάββατο στήνεται να δει Γκέλερ, κοζάρει περίεργα τα κουταλάκια από το σερβίτσιο μέχρι να στραβώσουν, χαράζει τραπέζια μέχρι να αρχίσουν να κάνουν μετακόμιση μόνα τους, χαιδεύει ζαρζαβατικά μουρμουρίζοντάς τους ερωτικά ‘fitrose’, βάζει το χέρι/ τη γλώσσα / κάτι άλλο επάνω στην τηλεόραση να έρθει σε επαφή με τον Γιούρι και άλλα πολιτισμένα. Μπράβο και εις ανώτερα. Η μαγεία πουλάει στη χώρα μας με καθυστέρηση. Το 'καθυστέρηση' πηγαίνει στη χώρα μας.

Υ.Γ.1 Το κλου είναι οι σοκαρισμένοι καλεσμένοι – τηλεοπτικοί αστέρες που από Δευτέρα στις εκπομπές τους μας λένε με θαυμασμό πόσο αληθινά είναι όλα αυτά. Και μετά δείχνουν βιντεάκια απομυθοποίησης  όλων των τρικ από το Υoutube…

INK (2009)

Ανεξάρτητος αμερικανικός κινηματογράφος, τόσο ανεξάρτητος που οι συντελεστές της ταινίας ευχαρίστησαν την ‘πειρατεία’ για τη διάδοση της ταινίας. Μιας ταινίας πολύ παράξενης. Η μάχη του καλού και του κακού με τις δυνάμεις τους να εμφανίζονται στα όνειρά μας και να φέρουν όνειρα γλυκά ή εφιάλτες αντίστοιχα. Μαζί μπερδεύονται το αληθινό με το φανταστικό, το συνειδητό με το υποσυνείδητο, το παρόν με το παρελθόν και το -μεταθανάτιο πολλές φορές- μέλλον, χωρίς πάντα να είναι ευδιάκριτα τα όρια. Όλα αυτά μέσα από ένα πρωτότυπο οπτικό ταξίδι (ο φακός παίζει με διάφορους τρόπους) και φοβερή μουσική. Ακόμα και να μην αρέσει, σίγουρα όποιος τη δει αναγνωρίζει φρέσκιες ιδέες και καλές προθέσεις.


Καλές προθέσεις που δεν είδαμε ούτε σήμερα από την αστυνομία (το κεφαλαίο 'α' το κερδίζεις με το σεβασμό και όχι με τη προσπάθεια τρομοκράτησης των πολιτών). Έγιναν περίπου 300 προσαγωγές ταυτόχρονα, χωρίς να έχουν προηγηθεί επεισόδια και αυτές στο μπούγιο σε μια επέτειο που ήταν η μαζικότερη και η ειρηνικότερη ever. Μαζί και ένας τραυματισμός και μία σύλληψη αντίστοιχα δύο ξένων δημοσιογράφων. Ο φόβος επεισοδίων? Η ανάγκη επιτυχίας των ‘νέων’ μέτρων? Το δόγμα Μαρκογιαννάκη – αποδεδειγμένα αποτυχημένο- συνεχίστηκε και σήμερα. Όπως συνεχίζεται και η περίοδος χάριτος του υπουργείου δημόσιας τάξης. Αν και αυτή η περίοδος είναι ευνόητα μικρή όταν άμεσα έχεις μπροστά σου τον Δεκέμβρη για να έρθεις αντιμέτωπος με λάθη άλλων, που αν συνεχίσεις έτσι, θα τα κάνεις και δικά σου λάθη…

Υ.Γ. Τεράστια η συμβολή της διαδοχής στη ΝΔ στον φετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου. Με τα ΜΜΕ στραμμένα εκεί και χωρίς την τρομολαγνεία που μετέδιδαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι πορείες ήταν εμφανώς μαζικότερες και αποδεδειγμένα ειρηνικότερες. Μακάρι όλοι να ασχοληθούν με το 2ο γύρο εκλογής την 5η Δεκεμβρίου, ώστε την επόμενη να διαδηλώσει, όποιος θέλει, Ελεύθερα…

2022 TSUNAMI (2009)

Ταινία από την Ταιλάνδη πολλά χρόνια πιο μπροστά από το 2012 (δέκα για την ακρίβεια). Μεταφέρω ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ την υπόθεση. Το 2009 και το 2010 ο μισός πληθυσμός της γης πέθανε από γρίπη. Όμως ο άνθρωπος συνέχισε να μολύνει τη φύση και αφού προκάλεσε τη γρίπη (?). Αποτέλεσμα είναι το 2022 να σκάσουν μαζί τα δύο μεγάλα ηφαίστεια στον Ινδικό κόλπο. Ακολουθούν σεισμοί και τσουνάμι. Και για αυτά φταίει η μόλυνση του περιβάλλοντος. Ο πρωθυπουργός της Ταιλάνδης δεν παίρνει μέτρα γιατί άγεται και φέρεται από τον μέντορά του (που σε μια σκηνή δείχνει ότι είναι και εραστής του = φταίνε και οι gay για το τσου - τσουνάμι)

Πλασάρεται ως ταινία καταστροφής (βλ. αφίσα) με μόλις 4 λεπτά σκηνών καταστροφής (σ.σ. γαμημένο μπάτζετ….) Τα εφέ (για να πούμε και του 2012 το δίκαιο) έχουν γίνει με Windows 95 FtiaxtoMonosSou Edition. Σε όλες τις ταινίες τα εφέ είναι σε αργή κίνηση, εδώ είναι σε fast forward μπας και δεν καταλάβουμε την παπαριά που βλέπουμε.

Υ.Γ. 1 Τουλάχιστον καλτ η ονομασία από το στούντιο παραγωγής 20th June Entertainment (βλ. πάλι αφίσα)

Υ.Γ.2 Δείτε το μόνο αμέσως πριν δείτε το 2012, μπας και ακούσω κανένα καλό λόγο για την μαλακία του Έμεριχ.

ZOMBIELAND (2009)

Από τη μια η Παρασκευή και 13 που μόλις πέρασε, από την άλλη ο Επίτιμος, που φοριέται συχνά τώρα τελευταία με τη διαδοχή στη ΝΔ, την θες την ταινία τρόμου (κατά προτίμηση με ζόμπι). Αλλά επειδή ακριβώς σκέφτεσαι την όλη διαδικασία της διαδοχής, με τις δηλώσεις και τις επιθέσεις και τα όλα της, θες και την κωμωδία σου μαζί. Το Zombieland είναι αυτό ακριβώς. Η αμερικανική απάντηση στην υπερκωμωδία του είδους Shawn Of The Dead, είναι πολύ καλή χωρίς να φτάνει βέβαια την αγγλική ταινία.


Ο κόσμος έχει καταστραφεί και τέσσερα άτομα έχουν απομείνει (Ακόμα μια σαφής παραπομπή στην επόμενη ημέρα της ΝΔ). Βιντεοκλιπίστικο και διασκεδαστικό αν βέβαια αντέχεις το splatter στις ταινίες. Επειδή στην Ελλάδα σκάει μύτη σε μια εβδομάδα, αν το popcorn είναι καλής ποιότητας και στο multiplex καλά θα περάσεις. Δεν θα πιαστείς και στη θέση σου καθώς είναι 80 λεπτά ταινία. Και το λέω σε σχέση με το '2012' που διαρκεί δυόμιση ώρες και έξτρα οκτώ λεπτά τίτλοι τέλους(που να χωρέσει όλο το κάστ - ο υπολογιστής του Γιάννη, το laptop του Κώστα, ο σκληρός δίσκος του Βασίλη, έξι προγράμματα δημιουργίας εφέ και guest δύο ηθοποιοί)

Άσε που με τέσσερις ώρες ημερήσια τηλεθέαση ανά κάτοικο στη χώρα μας το σενάριο των ζόμπι, (μαζί με τον επίτιμο που μπορεί να είναι ήδη) ως τέλος είναι πιθανότερο από αυτό των Μάγιας οι οποίοι όλα τα προβλέψανε, όχι όμως και την εφεύρεση της τηλεόρασης…

Υ.Γ.1  Μπορεί τα κόκαλα του Ρομέρο να τρίζουνε (μπορεί και όχι γιατί ζει ο άνθρωπος), αλλά φέτος αναμένονται τουλάχιστον πέντε κωμωδίες τρόμου, εκτός του Zombieland και της διαδοχής που (ε)(κ)λέγαμε.......
Υ.Γ.2  Η παρένθεση είναι εύκολο να τη βρεις είναι εμφανής. Με το αντίθετο τι γίνεται τελικά ;?;
Υ.Γ.3  Και το ερωτηματικό είναι εύκολο....

LA ZONA (2007)

Στις αρχές της εβδομάδας που μόλις τελείωσε ‘γιορτάσαμε’ ως πλανήτης τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους στο Βερολίνο (γι’ αυτό έριξε το ντόμινο ο Λεχ Βαλέσα και όχι ως έναρξη του Domino Day, αυτό ήταν στο τέλος της εβδομάδας). Το τείχος που, όπως συμφώνησαν όλοι οι ηγέτες στις ομιλίες τους, χώριζε τον κόσμο στα δύο. 20 χρόνια μετά απλά έχουμε αντικαταστήσει εκείνα τα τείχη με πολλά περισσότερα.


Στην (φανταστική) περιοχή La Zona, στην πόλη του Μεξικό, ζουν πλούσιοι και η περιοχή περικλείεται από τείχος ως προστασία από τις γύρω φτωχογειτονιές. Η διαφθορά των αρχών είναι μαζί η αιτία και ο τρόπος εξασφάλισης ειδικού νομικού καθεστώτος. Τρία παιδιά μπαίνουν για να κλέψουν, τα δύο είναι νεκρά μαζί με το θύμα τους, ενώ το τρίτο κρύβεται. Ένας 16χρονος βρίσκει τον συνομήλικο του ‘εγκληματία’ και τον φροντίζει, όλοι τον ψάχνουν για να τον σκοτώσουν, ενώ η έξοδος από τη La Zona είναι αδύνατη.

Η μεξικάνικη ταινία είναι απίστευτη κάτι που μαρτυρούν και τα 16 βραβεία που έχει πάρει. Δίνει ξεκάθαρα το στίγμα της εποχής μας καθώς και το μέλλον όπως ήδη έχει διαμορφωθεί σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου και απλώνεται στον δυτικό κόσμο και ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις του.

Εκτός αν το μέλλον μας τελικά είναι οι σαχλές προφητείες και τα εφέ της ταινίας '2012', την οποία θα προτιμήσουνε να δούνε πολλαπλάσιοι θεατές….

Υ.Γ. Περιμένω σχόλια από όσους δουν κάποια/ες από τις ταινίες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ταινίες σαν αυτή που και συζήτηση σηκώνουν και δεν είναι σχετικά γνωστές.

9 (2009)

Ποδαρικό να σε τύχει. Είναι λοιπόν εννέα ραμμένες κούκλες. Κούκλες ραμμένες με μαλλί, όχι σκέτο ραμμένες όπως Next Top Model. Το διευκρινίζω τι είναι γιατί ο σκηνοθέτης απαξιεί να μας πει τι παίζει πριν το ημίωρο (δηλαδή το μισό της ταινίας). Μας δείχνει το πού γίνονται όλα, όμως. Σε ένα κόσμο που έχει καταστραφεί και υπάρχουν μόνο μηχανές (τι πρωτότυπο!). Ο σκηνοθέτης είναι και μαθητής του Burton, που σημαίνει ότι το σκηνικό είναι επιπλέον ζοφερό (Burton = αντίθετο με τα Ζουζούνια του ALTER).


Από εκεί και πέρα οι μηχανές πολεμούν με τις κούκλες. Muppet Show εναντίον Terminator σημειώσατε 1, πλήρωνε καλά στο στοίχημα, όλοι περίμεναν ότι τόσο σίδερο οι μηχανές θα είχαν και ένα ψαλίδι.

Υπάρχουν ελάχιστες αυθαίρετες και ακαλλιέργητες ‘πολιτικές’ αναφορές. Όπως ο στριφνός Κούκλα 1 που κυβερνά ετσιθελικά τις υπόλοιπες (σιγά το λαό – οκτώ κομμάτια όλα κι όλα). Ο Ένα μισεί την επιστήμη και είναι κινδυνολάγνος. Είναι εμφανές ότι ούτε από συνέδριο, ούτε από τη βάση έχει εκλεγεί. Κατά τα άλλα πρωτότυπο και ενδιαφέρον το animation αλλά μέχρι εκεί. Τσίπικη παραγωγή καθώς μιλάμε για ταινία 70 λεπτών.

Υ.Γ.1 Όποιος γνωρίζει που στο π… ληκτρολόγιο είναι το σύμβολο για το αντίθετο, ας το στείλει.

Υ.Γ.2 Αν τα animation δεν βλέπονται και μετά από ποτά και μάλιστα σε Βluray (το animation, όχι τα ποτά - δεν εφευρέθηκε ακόμα) που οδεύουμε ως κοινωνία…

Υ.Γ.3 Η Βαλαωρίτου και τα γύρω στενά θα είναι στέκι για τα επόμενα δύο χρόνια. Και Λαδάδικα για τα επόμενα δέκα…

NOW IT IS TIME FOR SOMETHING COMPLETELY DIFFERENT

...όπως αρχίζουν οι Monty Pythons στη σειρά τους 'Flying Circus'.

Είναι γεγονός πως βλέπω ταινίες. Από mainstream ποπκορνίστικες μαλακίες, μέχρι βαθυστόχαστες σινεφίλ μαλακίες. Από ταινίες που βαθμολογήθηκαν με 8 και επάνω διαδικτυακά (και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί), μέχρι αυτές που πήραν 2 και κάτω (και σε μερικές, ούτε αυτό το κατάλαβα). Ταινίες που ποτέ δεν έφτασαν στη χώρα μας και ήταν διαμάντια και ταινίες από διάφορες χώρες του κόσμου, που ήταν παντελώς ηλίθιες και άκυρες. Αυτό που μου έλειπε ήταν μια κριτική, μια γνώμη. Έτσι σκέφτηκα (3-4 λεπτά μη φανταστείς) να ανοίξω ένα blog και όποτε βλέπω μια ταινία να πετάω μια ανάρτηση...

Υ.Γ.1  Ως άκρως σχιζοειδής προσωπικότητα, βλέπω ταινίες όλων των ειδών. Από τον b-movie τρόμο, ως την οικογενειακή παιδική ταινία.
Υ.Γ.2  Η κριτική θα συμπεριλαμβάνει χιούμορ σε ποσότητες ευθέως ανάλογες με τη βαρύτητα και τη σοβαρότητα της ταινίας...