THE SECRET OF KELLS (2009)

Σε κάποιες ταινίες μένεις με το στόμα ανοιχτό! Αυτό το animation αποτελεί μια συμπαραγωγή Γαλλίας, Βελγίου και Ιρλανδίας. Κατά περιεχόμενο είναι ιρλανδικό μιας και η ιστορία προέρχεται από την Ιρλανδία. Το σενάριο έχει να κάνει με την ιστορία, αλλά και τις δοξασίες της Ιρλανδίας. Η βίβλος του Κελς (με τα λινξ του με τα όλα του το ποστάκι) είναι ένα ιστορικό κείμενο, γνωστό για τη θρησκευτική, αλλά και την καλλιτεχνική του αξία. Όταν στους Κέλτες την έπεσαν οι Βίκινγκς, το βιβλίο για να προστατευτεί μεταφερόταν από μοναστήρι σε μοναστήρι. Φτάνει στο μοναστήρι που βλέπουμε όπου ζει ένας ατίθασος μικρός (ο ήρωας της ταινίας). Αυτός δεν έχει βγει από το χωριό μιας και ο ηγούμενος και αρχηγός δεν τον αφήνει. Μόνο μέλημά του είναι να χτίσει ένα θεόρατο τείχος για να κρατήσει εκτός τους Βίκινγκς. Μέχρι που στο χωριό έρχεται ένας εικονογράφος...


Το στόρι είναι καλό αν και λίγο απλοικό. Όμως ενώνει πανέμορφα ιστορία και μύθους της Ιρλανδίας. Την ταινία απογειώνει το animation. Είναι απόλυτα δισδιάστατο, αλλά βασισμένο σε γεωμετρικά σχήματα. Απόλυτα αρμονικό και συμμετρικό, ακόμα και σε πιο άτακτα σχήματα. Βαρύ animation, όπου κάθε απεικόνιση μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Και σόρι για την ότι να ναι απλοική ορολογία για το animation, δεν είμαι ειδικός! Αλλά οι σκηνές που ζωντανεύουν οι πραγματικές εικόνες του βιβλίου δεν παίζονται! Μαζί και η μουσική, παραδοσιακή ιρλανδική ως επί το πλείστον. Από τα καλύτερα animation που έχω δει ποτέ. Α! Να μην ξεχάσω! 3D animation, μπορείς να πας να γαμηθείς…

Υ.Γ.1 Κλείσαμε μια εβδομάδα διαδηλώσεων σε πλατείες των αγανακτισμένων πολιτών. Ποιο είναι το πλαίσιο του αγώνα; Κανείς δεν ξέρει. Αοριστολογίες του στυλ να φύγει η τρόικα, να φύγει ο Παπανδρέου, να φύγει το μνημόνιο, να φύγουν τα μέτρα, η τέλοσπάντων να κάνουμε ένα δημοψήφισμα για να φύγουν όλα αυτά. Πάντως για την ώρα πολιτικό (και όχι κομματικό) υπόβαθρο μηδέν. Γίνονται συνελεύσεις αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας. Η αμεσοδημοκρατική διαδικασία βγάζει ψηφίσματα και αποφάσεις, ΔΡΑΣΕΙΣ, άμεσα εκτελέσιμες. Δεν αποτελεί μορφή ομαδικής ψυχανάλυσης, όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του και όλοι μαζί κλαίνε, ή όλοι μαζί χειροκροτάνε ή αργότερα, άμα λάχει, πέφτουν και στη θάλασσα. Για την ώρα το τελευταίο γίνεται (όχι αυτό με τη θάλασσα, το προτελευταίο και το προηγούμενο). Για την ώρα αποδεικνύεται ένα πράγμα. Κάποιοι (αρκετοί) σηκώθηκαν από τους καναπέδες και την τηλεόραση. Σηκώθηκαν όπως περιμέναμε να σηκωθούν. Ζόμπι. Δεν γνωρίζουν πώς να δράσουν, πώς να αντιδράσουν, μερικοί ακόμα και πώς να συνομιλήσουν με άλλους ανθρώπους, οι περισσότεροι να ακούσουν άλλες απόψεις. Επομένως τώρα προέχει ένα πράγμα. Αυτοί οι άνθρωποι να πολιτικοποιηθούν και να ενταχθούν σε διαδικασίες. Όχι από κομματόσκυλα, αλλά από άλλους ανθρώπους, να αλληλοβοηθηθούνε. Γιατί έτσι ούτε θα καπελωθούνε, ούτε θα οχλοποιηθούνε. Και η οχλοποίηση είναι μεγάλος φόβος αυτών των ημερών, ιδιαίτερα της Κυριακής που πέρασε στο Σύνταγμα. Γιατί αν αυτός ο κόσμος ήθελε, θα την έκαιγε τη Βουλή. Όμως ποτέ δεν θα καταλάβαινε γιατί το έκανε, ή μάλλον θα δικαιολογούταν λέγοντας ‘Εγώ άκουσα να φωνάζουν ΝΤΟΥ και πήγα…’


Υ.Γ.2 Αυτά είναι (κάποια από) τα προσωπικά μου συμπεράσματα από την πρώτη εβδομάδα. Όλα εδώ ζυμώνονται και σε μία εβδομάδα σίγουρα το πράγμα θα διαμορφωθεί αλλιώς. Να δούμε πώς… Θα επανέλθω άμεσα…

TROLL HUNTER (2010)

Κατ’ αρχήν, το χρωστάω στον εαυτό μου να κάνω ένα πόστ ενώ είμαι σε μια άλφα κατάσταση. Το χρωστάω και στο προηγούμενο μπλόγκ που μόνο σε τέτοια κατάσταση ανέβαζα αναρτήσεις. Μόνο που τώρα είναι όλο και πιο σπάνιες. Καταστάσεις και αναρτήσεις…


Αφήνουμε μελοδραματικά και φιλοσοφικές αναζητήσεις και πάμε, ή μάλλον λόγω του προηγούμενου πόστ, μένουμε Νορβηγία. Αλλά αλλάζουμε θεματολογία. Χθες αποδείξαμε ότι η Νορβηγία παράγει κωμωδία. Σήμερα θα δούμε ότι παράγει και τρόμο. Και μάλιστα ποιοτικό, τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο και προς την τεχνική. Η ταινία είναι βγαλμένη από την αρχέγονη παράδοση της Σκανδιναβίας. Την παράδοση των trolls. Φάγαμε στη μάπα ζόμπιζ, λυκάνθρωπους και βρικόλακες τελευταία με το κουτάλι. Σε ταινίες και σειρές. Εδώ μιλάμε για pure Σκανδιναβική παράδοση. Μια ομάδα σπουδαστών ερευνά μια σειρά μυστήριων δολοφονιών αρκούδων, αλλά στην πορεία μαθαίνει ότι υπάρχουν περισσότερο επικίνδυνα πράγματα που συμβαίνουν στην περιοχή. Αρχίζουν να ακολουθούν έναν μυστήριο κυνηγό, που τελικά αποδεικνύεται πως είναι κυνηγός Troll. Απ' ότι φαίνεται η νορβηγική κυβέρνηση κρύβει ένα τεράστιο μυστικό...

Και ποιος τη γαμάει την Σκανδιναβική παράδοση θα μου πεις. Συμφωνώ! Αλλά αν την ταινία την φτιάξεις αλά μπλαίρ γουίτς πρότζεκτ, με μια κάμερα στο χέρι, είσαι μάγκας. Και δείχνεις και τα trolls φάτσα κάρτα με την κάμερα, όχι υπόνοιες τεράτων και μαλακίες. Και τα trolls κυκλοφορούν μόνο νύχτα, αλλά εσύ τα δείχνεις και μέρα, ή έστω ξημέρωμα, γιατί έτσι, έχεις και τον χαβαλέ σου. Βάζεις και λίγο χιούμορ και λίγη θεωρία συνομωσίας και πολλή σάτιρα, όλα επιτηδευμένα τραβηγμένα από τα μαλλιά, και έχεις φτιάξει ένα πολύ ωραίο ταινιάκι. Κάτι χολυγουντιανές ανάλογες πίπες ωχριούν μπροστά του. Εξαιρείται το εκπληκτικό District 9.

Υ.Γ. 1 Δώστε και άλλη Σκανδιναβία στο λαό. Ο κινηματογράφος αυτών των χωρών μπορεί να γίνει εμμονή αν σκεφτείς πόσες καλές ταινίες έβγαλαν τα τελευταία χρόνια. Όλων των ειδών.

Υ.Γ.2 Έχω μια σκέψη από καιρό, αν και δεν έχω χρόνο και χώρο (αποθήκευσης). Να επεκταθώ και σε παλιότερες πολύ σπάνιες καλτ ταινίες. Το μόνο που με εμποδίζει είναι ότι χωρίς λινκζ για κατέβασμα, είναι δώρο άδωρο. Αλλά λινκζ δεν πρόκειται να βάλω…

Υ.Γ.3 Καλείς (εμείς καλούμε μάλλον, αν και εγώ δεν κάλεσα κανέναν) αύριο και στην Ελλάδα σε συγκεντρώσεις σε πλατείες αλά Ισπανία. Καλώς, δε γαμείς. Μεταφράζεις το κείμενο των Ισπανών. Καλώς, λες και έχεις και τίποτα άλλο, για μιμητισμό κατεβαίνεις, είπαμε εσύ, τί λόγους έχεις να είσαι κάτω; Και από πάνω προσθέτεις την ατάκα ‘Μακριά τα κομματόσκυλα, οι επαγγελματίες διαδηλωτές και οι χαφιέδες των μπάτσων με τις κουκούλες και τα σπρέι’. Πόσο ειρηνική είναι αυτή η επιθετικότατη πρόταση ρε ανώριμε μαλάκα, γελοίε που θες να κάνεις και συνασπισμένη διαμαρτυρία των πολιτών, και έχεις φτιάξει την πρόταση που ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ λέξη έχει μίσος;;; Ξαναδιάβασε ρε μαλάκα το κείμενο των Ισπανών στο προηγούμενο ποστ. Και βρες έστω και μια λέξη που να υπαινίσσεται μίσος. Έστω μία…

Υ.Γ.4 Παρ όλα αυτά, συνεχίζω να πιστεύω ότι πανευρωπαικά, πλέον κινείται κάτι. Μάλλον φταίει το αλκοόλ…

A SOMEWHAT GENTLE MAN (2010)

Τζα! Μετά από κάνα τρίμηνο ξαναγράφω. Έχω ανακαλύψει (σιγά την ανακάλυψη θα με πεις) ότι το blogging είναι το καλύτερο ψυχοφάρμακο για την ανεργία. Γι αυτό και τα ποστς είναι πιο πυκνά εκείνες τις περιόδους. Τις υπόλοιπες, μία δεν προλαβαίνεις να δεις ταινίες, μία βαριέσαι να γράψεις…


Εδώ θα μιλήσουμε για Νορβηγική κωμωδία. Ο Ούλριχ βγαίνει από τη φυλακή και αρχίζει η προσπάθεια επανένταξης. Όλοι όσοι τον περιτριγυρίζουν θέλουν να τον βοηθήσουν να κάνει μια καινούργια αρχή. Με ανταλλάγματα βέβαια. Και ο τύπος μια αφασία και μισή. Ακολουθεί και υπακούει σχεδόν τους πάντες. Καλό στόρι στο οποίο μιας και μπεις, απολαμβάνεις τη διαδρομή. Και γελάς σε πολλές φάσεις, αν και, αν δεν είσαι εξοικειωμένος, ίσως το βορειοευρωπαικό χιούμορ σου φανεί ε λιτλ μπιτ άκυρο. Εμένα μου άρεσε, επομένως την καταγράφω. Η ταινία ήταν υποψήφια για τη χρυσή αρκούδα (σόρι άρκτο) στο Βερολίνο.

Υ.Γ.1 Είμαι επιφυλακτικός ακόμα μπροστά στους Ιντιγνάδος. Επιφυλακτικός για την εξέλιξη, την σωστή εξάπλωση και την πανευρωπαϊκή διαχείριση. Τόσο από τους διαδηλωτές, όσο και από τις αρχές. Ας περάσει μια εβδομάδα και μετά ενθουσιαζόμαστε / θαυμάζουμε / απογοητευόμαστε. Πάντως, κάτι κινείται στην Ευρώπη. Ως Κασσάνδρα όμως, προβλέπω προβοκάτσια στην Ισπανία εν ευθέτω χρόνω, να ξανακλειστεί ο κόσμος σπίτι του. Μια Μαρφίν ρε παιδί μου...

Υ.Γ.2 Αυτή είναι η διακύρηξη της Ισπανικής κίνησης '15 Μάη'.

Είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: άνθρωποι, που σηκώνονται κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ανθρώπους γύρω μας. Άλλοι από εμάς θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς, άλλοι συντηρητικούς. Άλλοι από εμάς πιστεύουν στο Θεό, άλλοι όχι. Άλλοι από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολίτικοι, αλλά όλοι είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά μεταξύ πολιτικών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή. Αυτή η κατάσταση έχει γίνει συνήθειο, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Είναι ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ώρα να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε ότι:


• Οι προτεραιότητες κάθε ανεπτυγμένης κοινωνίας πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και ευτυχία των ανθρώπων.


• Αυτές είναι αναλλοίωτες αλήθειες με τις οποίες θα πρέπει να συμβαδίζουμε στην κοινωνία μας, το δικαίωμα για στέγαση, εργασία, πολιτισμό, υγεία, εκπαίδευση, πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και καταναλωτικά δικαιώματα για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.


• Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησής μας και του οικονομικού συστήματος δεν νοιάζεται γι’ αυτά τα δικαιώματα, αλλά και με πολλούς τρόπους είναι ένα εμπόδιο στην ανθρώπινη πρόοδο.


• Η δημοκρατία ανήκει στο λαό (δήμος = λαός, κράτος= κυβέρνηση) το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση γίνεται από όλους μας. Ωστόσο, στην Ισπανία, οι περισσότεροι από την πολιτική τάξη ούτε καν μας ακούει. Οι πολιτικοί θα έπρεπε να μεταφέρουν τη δική μας φωνή στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, που προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία, όχι για να πλουτίσουν και να ευημερήσουν εις βάρος μας, υπακούοντας μόνο στη δικτατορία των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων και την κατοχή της εξουσίας μέσω του δικομματισμού μέσω των απαράλλαχτων αρχικών PP & PSOE.


• Πόθος για εξουσία και τη συσσώρευσή της μόνο σε λίγους, δημιουργία ανισοτήτων, εντάσεων και αδικιών, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε. Το πεππερασμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο τροφοδοτεί την κοινωνική μηχανή σε έναν αυξανόμενο κύκλο που καταναλώνει τον εαυτό της πλουτίζοντας λίγους και στέλνοντας στη φτώχεια τους υπόλοιπους. Μέχρι την κατάρρευση.


• Η θέληση και το σκοπό του υπάρχοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος αδιαφορώντας για την αποδοτικότητα και την ευημερία της κοινωνίας. Κατασπατάληση των φυσικών πόρων, καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους καταναλωτές.


• Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να πλουτίσει μια μειοψηφία η οποία αδιαφορεί για τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμας τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.


• Εάν, ως κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε το μέλλον μας σε μια απρόσωπη οικονομία, η οποία ποτέ δεν επιστρέφει τα οφέλη στους περισσότερους, θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις από τις οποίες όλοι υποφέρουμε.


• Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί για τη τοποθέτηση του χρήματος πάνω από τα ανθρώπινα όντα, θα το επαναφέρουμε στην υπηρεσία μας. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω, του γιατί το αγοράζω και αυτού από τον οποίο το αγοράζω.


Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.


Νομίζω ότι μπορώ να το αλλάξω.


Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.


Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε.


Νομίζω πως μπορώ να βοηθήσω.


Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε.

Υ.Γ.3 Από κάπου την είχα πάρει τη μετάφραση, αλλά έχασα την πηγή και ήταν και χρήστης (όχι ναρκωτικών) που το έκανε μόνος του. Σόρι για τη μη αναφορά.

Υ.Γ.4 Τι ‘τζά’ αγόρι μου, που νομίζεις ότι βρίσκεσαι…