Τελικά το θέμα (και) στον κινηματογράφο είναι οι προσδοκίες. Τι περιμένεις να δεις και τι βλέπεις τελικά. Και όχι μόνο στον κινηματογράφο εδώ που τα λέμε, αλλά αυτό είναι μεγάλη συζήτηση. Να επιστρέψουμε στον κινηματογράφο. Είδα προχθές τους μπάσταρδους του Ταραντίνο. Κάθεσαι και περιμένεις Ταραντίνο και βλέπεις μια μαλακία και μισή. Ή μάλλον ούτε καν μαλακία. Μια μετριότητα διάρκειας διόμισι ωρών, χωρίς νόημα. Και μάλιστα γνωρίζεις και το κλού της ταινίας με τον Χίτλερ που θα σκοτωθεί στο θέατρο. Απάτη ταινία και αν είναι έτσι και οι υπόλοιπες οσκαρικές…
Από την άλλη πλευρά, βλέπεις ένα τίτλο ταινίας σαν τον σημερινό. Μικρές προσδοκίες. Λες σιγά μην πέτυχε η παρωδία, προσπαθούν να τραβήξουν με τον τίτλο. Έλα όμως που πέτυχε. Πολύ γέλιο, όμορφη φωτογραφία, καλοφτιαγμένη παραγωγή με στοιχεία κόμικ. Τελικά η Αγγλία έχει δημιουργήσει σχολή ταινιών τρόμου με πολλά κωμικά στοιχεία και συνεχίζει μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου (αυτή η απόδειξη μάλλον δεν μπαίνει στην εφορία) να μη μας χαλάει. Υπόθεση. Ένας προσφάτως χωρισμένος παίρνει τον ευτραφή προσφάτως απολυμένο κολλητό του για ένα ταξίδι για γκόμενες και μπύρες. Εκεί στην εξοχή συναντούν ένα τσούρμο τσίτσιδες που ερευνούν τους αρχαίους βαμπιρικούς μύθους του χωριού. Καλτ όλο και κυρίως η άσπρη γλίτσα που έχει αντικαταστήσει το αίμα των βαμπίρ…
Υ.Γ.1 Σύνταξη στα 80, φορολογία σε καύσιμα, ΦΠΑ στο 30%, κατάργηση δώρων πάσχα, χριστουγέννων, τριών ιεραρχών και 25ης Μαρτίου. Αυτό το χρονικό διάστημα ό,τι μέτρο θες περνάς σε αυτή τη χώρα. Απέναντι στην Εθνική Συστράτευση, ποιος εργαζόμενος θα αντιδράσει? Αφού τα κεκτημένα του απλού εργάτη δεν τα πειράζουν σε τελική. Η τηλεόρασή του παραμένει ανοιχτή, δόξα τω θεώ, και αυτός ο μαλάκας με το τηλεκοντρόλ στο χέρι...
Υ.Γ.2 Λεπτομέρεια. Στις τηλεοπτικές μεταδόσεις ο Αλβανός που δολοφονήθηκε από τον μπάτσο στον Βύρωνα έγινε τη δεύτερη μέρα “Βορειοηπειρώτης”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου