Αληθινή ιστορία. Στη δεκαετία του 60 ένας εφευρέτης της πλάκας θα πατεντάρει τον διακοπτόμενης κίνησης υαλοκαθαριστήρα. Πιστεύοντας ότι χτύπησε φλέβα χρυσού, τον πάει περήφανος στην Ford για να τον πουλήσει και να αρχίσει να τον παράγει. Η Ford του λέει πως δεν ενδιαφέρεται. Μέχρι που βλέπει το σύστημά του επάνω στο νέο μοντέλο της, μιας και η πατέντα τελικώς εκλάπη. Η μόνη λύση είναι ο δικαστικός αγώνας. Με πέντε παιδιά, απέναντι στον κολοσσό και ενώ έχει νοσηλευθεί και σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Την ταινία την είχα σταμπάρει από τότε που διάβαζα το άρθρο ότι γυριζόταν η συγκεκριμένη δικαστική υπόθεση. Είναι ταινία χαμηλών τόνων αλλά σε κρατάει, όπως οι περισσότερες αληθινές δικαστικές υποθέσεις που γίνονται ταινίες.
Υ.Γ. Ο υΠΡΟΠΟ μετά τις προληπτικές συλλήψεις Νοέμβρη και Δεκέμβρη αποφάσισε και διέταξε να σταματήσουν οι μετακινήσεις οπαδών. Μετακίνηση οπαδών ήταν το καρτέρι θανάτου στην Αθήνα; Όχι. Μετακίνηση οπαδών είναι τα επεισόδια σε συνδέσμους; Όχι. Σε καμία δημοκρατική χώρα δεν υπάρχει αυτό το τόσο ανούσιο μέτρο που εδώ θα εφαρμοστεί για τρίτη φορά χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί η ελεύθερη μετακίνησή πολιτών εντός κάθε χώρας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Επομένως να μην το ονομάζει ‘γενναία πολιτική απόφαση’. Ας το πει καλύτερα ‘ομαδική προληπτική τιμωρία’, να συννενοούμαστε. Και όταν την επόμενη φορά δέκα, είκοσι, εκατό κουκουλοφόροι κάνουν επεισόδια στο κέντρο μιας πόλης, ας μας απαγορεύσει τις διαδηλώσεις και τις πορείες ‘για να μάθουμε’….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου