Όποιος ακόμα για τους δικούς του λόγους πιστεύει ότι έχουμε στη χώρα μας δημοκρατία, θυμίζω ότι το 2009 οι δολοφονίες δημοσιογράφων έφτασαν τις 110 και, εκτός των πεδίων μαχών, έγιναν σε βαθύτατα δημοκρατικές χώρες όπως Φιλιππίνες, Ιράν, Μεξικό, Σομαλία, Πακιστάν, Κολομβία, Ρωσία και Ονδούρα.
Και μιας και μιλάμε για δημοσιογραφία λίγες ώρες μετά τη δολοφονία, η κ. Τσαπανίδου αναρωτήθηκε αν τώρα μετά τη δολοφονία πρέπει να ανοίξει ο φάκελος της ανωνυμίας των blogs, ενώ ο κ. Τάκης από το MEGA είπε ότι το περιστατικό μας διδάσκει να προσέχουμε δύο φορές και παραπάνω εμείς οι δημοσιογράφοι τι γράφουμε, τι λέμε και ποιον ενοχλούμε. Η μαλακία δεν έχει όρια...
Υ.Γ. Ωραία και βραβευμένη Βελγικογαλλικολουξεμβουργιανή ταινία, άγνωστη στην Ελλάδα και πολύ περίεργη. Φτιαγμένη με μινιατούρες παιχνιδιών, ροκ ατμόσφαιρα και παντελώς παράλογες ατάκες. Η (παντελώς άκυρη) υπόθεση. Ο Κάουμπόι και ο Ινδιάνος είναι επαγγελματίες της καταστροφής. Από τη στιγμή που θα σκεφτούν ένα σχέδιο, το χάος έρχεται. Αυτή τη φορά, θέλουν να ευχηθούν χρόνια πολλά στο Άλογο, όμως τι δώρο να του κάνουν; Ένα συναρμολογούμενο μπάρμπεκιου δεν είναι κακή ιδέα, μόνο που, από ένα λάθος στην παραγγελία, αντί για 50 παραγγέλνουν 50 εκατομμύρια τούβλα. Δείτε την έχει πλάκα και ενδιαφέρον μαζί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου